ناگفته هایی در مورد صادق خلخالی

خاطرات ناگفته آیت الله خلخالی در گفت و گو با فرزند حاکم شرع وقت سایت انتخاب مصاحبه ای با فرزند مرحوم آیت الله خلخالی دارد، از آنجا که هر نوع وقایع نگاری برای خوانندگان جالب است بخش های جالبی از این مصاحبه را بدون تایید یا تکذیب انتخاب کرده ایم که می خوانید:

 

 

مهدی صادقی گیوی فرزند ارشد آیت الله صادق خلخالی نخستین حاکم شرع پس از انقلاب است . او به دلیل «فعالیتهای مطالعاتی » کمتر مجال حضور در فعالیت ها و پست های سیاسی داشت .صادقی درباره حوادث رخ داده در دوره آیت الله خلخالی در گفت وگو با سایت انتخاب می گوید: اوایل انقلاب بارها آقای خلخالی پستهای حساس و نان وآبداری را به بنده پیشنهاد کردند، ولی بنده هیچ کدام را نپذیرفتم و مطالعه فلسفه را به همه اینها ترجیح دادم . صادقی همچنین در مورد «اعدام های پس از انقلاب توسط آیت الله خلخالی » می گوید: در خصوص اعدامها بارها شاهد بحث با آقای خلخالی بودم ...ایشان می گفت اگر شما جوی خون شهدای 15 خرداد در قم در چهارراه شاه و نیز کشته های این قیام در تهران و تیرباران زندانیان سیاسی و کشتار و سرکوب های دیگر را می دیدید از من بیشتر اعدام می کردید. آیا بایستی عوامل قتل عام ها را آزاد می کردیم ؟ وی در ادامه می افزاید: اخیرا جریان مشکوکی سعی می کند بدون ملاحظات تاریخی و شرایط قبل و بعد از انقلاب برخی از روحانیون از جمله آقای خلخالی و مصباح را کنار هم گذاشته و خشن جلوه دهد و این خشونت خیالی را منسوب به دیگران ازجمله آشنایی با استاد فردید نماید. قبل از هرچیز باید اهل فن نظر بدهند که آیا آقای خلخالی خشن بودیا نه ؟ اگراکنون خشونتی از طرف جریانی به نام دین صورت می گیرد چه ربطی به سی سال پیش و محاکمات آقای خلخالی دارد؟ مگر نام آقای خلخالی مثلا در اعترافات کسانی نظیر امیر فرشاد ابراهیمی آمده است ؟ یا مثلا آقای خلخالی فتوا به خشونت داده یا وجوهی به افراد برای اعمال خشونت داده است ؟ فرزند آیت الله خلخالی همچنین درباره سابقه همکاری آیت الله خلخالی با فداییان اسلام می گوید: این سابقه به سالهای قبل از کودتای 28 مرداد وصدارت مصدق باز می گردد. در این سالها نواب ، واحدی و خلخالی همفکری داشتند و بعضا در آن سال ها در مدرسه فیضیه قم حجره داشتند. برخی از آیات عظام با فعالیت های سیاسی مخالفت می کردند. در آن سالها طلاب علوم دینی باید فقط درس می خواندند و خواندن روزنامه و داشتن رادیو و یا طرح مباحث سیاسی در حوزه ها رسم نبود وشهریه این افراد قطع می شد. مهدی صادقی گیوی درباره محاکمات اوایل انقلاب نیز گفت: در اولین محاکمه چهار نفر از جمله ارتشبد نصیری و خسروداد به اعدام محکوم و در پشت بام مدرسه رفاه تیرباران شدند. از این پس آیت الله خلخالی به عنوان یک شخصیت جنجالی با عزمی آهنین مطرح شد و گرچه نامی از ایشان در مطبوعات درج نمی شد ولی همه ایشان را شناخته بودند. ایشان در کتابی که بعداز استعفا از دادگاههای انقلاب به عربی تحت عنوان قضا در اسلام در بیروت به چاپ رسید نوشته اند که کلیه محاکمات اسلامی باید علنی و ثبت وضبط شود. لذا به دستور ایشان از کلیه محاکمات فیلمبرداری شده و این محاکمات به صورت علنی بود و جمع کثیری در این محاکمات شرکت می کردند. یک تیم فیلمبردار از رادیو تلویزیون فیلمبرداری از محاکمات را آغاز کردند. پس از محاکمه امیر عباس هویدا و استعفای ایشان ، در زمین چمن دانشگاه تهران یک راهپیمایی عظیم توسط فداییان خلق در اعتراض به استعفای ایشان برگزار شد و گروهها واقشار دیگر خواستار ادامه محاکمات ایشان بودند. در آن روزها هرکس حتی از زندانیان سیاسی که بنده را می شناختند می پرسیدند که چرا آقای خلخالی به اعدام ها ادامه نمی دهد؟ به آقای خلخالی گفتم بچه های زندان معترض کاهش اعدام ها هستند. آقای خلخالی اعلام کرد هرکسی از محکومین شکایت دارد شخصا به دادگاه مراجعه کند. در جو انقلابی آن روزها بسیاری حتی آقای خلخالی را به مسامحه متهم می کردند. در خصوص محاکمه سریع سران رژیم پهلوی آقای خلخالی چندین بار گفتند که ما تجربه تلخ کودتای 28 مرداد را دیدیم و نمی گذاریم این حادثه تکرار شود. مخالفت ایشان با مرحوم بازرگان هم از همین جا ناشی می شد. یک روز آقای خلخالی به پادگان نیروی هوایی رفت و طی حکمی 60 نفر از سران این نیرو را اخراج کرد. مخالفت دیگر در خصوص پرداخت حقوق دلاری امرا و بازنشستگان ارتش در خارج از کشور توسط دولت بازرگان بود که طی حکمی از طرف آقای خلخالی این پرداخت ها پس از چند ماه لغو شد. در همان روزهای شلوغ و انتقال زندانیان به زندان قصر، بختیار و ارتشبد قره باغی به شکل مرموزی از زندان فرار کردند. مردم می گفتند مرغ توفان از مرز بازرگان گذشت. آقای خلخالی می گفت اگر اعدام ها صورت نمی گرفت ما هر روز با طرح کودتای نوژه دیگری مواجه می شدیم. تعداد اعدام های آقای خلخالی از 24 بهمن ماه 57 تا فروردین سال بعد صد نفر نرسید. لذا روزی چندهزار نفر اعدام و اعدام های ده دقیقه ای و از این نوع مطالب ساخته و پرداخته مخالفین است . در زندان قصر یک ساختمان دو طبقه وجود داشت و سی چهل نفر شب و روز مشغول بررسی سوابق اعدامی ها وجنایتکاران بودند و هیچ اعدامی بدون داشتن پرونده نبوده است. اینکه برخی گفته اند باید هر زندانی وکیل مدافع می داشت، اساسا مطالب درستی است ولی در شرایطی که هر آن احتمال کودتا و حمله به زندانها می رفت و ضد انقلاب مسلح بود و خلاصه سرهر کوچه حاکمیتی برقرارشده بود نمی توان انتظار داشت برای کسانی نظیر ارتشبد نصیری و فرماندهان نظامی که دستور به قتل عام ها داده بودند صبر می کردند تا وکیل مدافعی پیدا شود. طبیعی است ضد انقلاب می خواست با طرح این مسائل، زمینه را برای فرار و رها شدن بسیاری از جنایتکاران از محاکمات فراهم سازد. این جو سازیها از طرف کسانی که اساسا خواستار مطرح شدن و نامجویی اند مطرح می شود واین قصه سردراز دارد. فرزند ارشد آیت الله خلخالی درباره فعالیت های سیاسی آیت الله خلخالی بعد از رحلت امام خمینی نیز می گوید: بعداز فوت امام و بعد از انتخابات دوره چهارم مجلس، شورای نگهبان بیش از پنجاه نفر از نمایندگان دوره سوم از جمله ایشان را فاقد صلاحیت کاندیداتوری دوره چهارم مجلس اعلام کرده بود. برای مجلس خبرگان هم شورای نگهبان اعلام کرده بود که کاندیداها باید امتحان اجتهاد بدهند. آقای خلخالی با خنده می گفت عجیب است کسانی که فاقد درجه اجتهاد اند، می خواهند از مجتهدین آزمون اجتهاد بگیرند. درهر حال ایشان با اعتراض به سیاست های گذشته و محاکمات در زندانها که در صورت مذاکرات مجلس به تفصیل درج شده و در مطبوعات هم به چاپ رسید خانه نشینی را ترجیح دادند. از عجایب دیگر به قول ایشان لزوم فرستادن رساله های عملیه به وزارت ارشاد و کسب اجازه چاپ بود. آقای خلخالی از وزیر ارشاد وقت پرسیده بود که در وزارتخانه شما کیست که علمش از مجتهدین صاحب رساله بیشتر است؟ بنظر آقای خلخالی باب اجتهاد در سنت به علت ترس علما از اظهار نظر در قرن چهارم بسته شد.